Opowieść o naszym cynamonie
Cynamon oryginalnie pochodzi z Chin. Jest przyprawą pozyskiwaną z wewnętrznej warstwy kory wiecznie zielonych drzew cynamonowych osiągających wysokość nawet do 10 metrów.
Z drzew ścina się gałęzie długości około metra, następnie zdejmuje z nich korę, po czym suszy ją na specjalnych matach, aż nabierze specyficznego, pomarańczowo-brązowego koloru i zwinie się w charakterystyczną rurkę. Cynamon występuje w handlu postaci rurek (zwanych też laskami) lub postaci zmielonej jako puder.
Cynamon – brat liści laurowych
Cynamon należy rodziny Wawrzynowatych. Jest to bardzo liczna rodzina, szacowana na około 2000-2500 gatunków roślin. Do tej samej rodziny należą liście laurowe a także awokado. Z punktu widzenia botanicznego przyprawę pozyskuje się głównie z gatunków takich jak: Cinnamomum zeylanicum - pochodzącego ze Sri Lanki, Madagaskaru, Seszeli , Cinnamomum burmanii - pochodzącego z Indonezji, Cinnamomum loureirii pochodzącego z Wietnamu oraz Cinnamomum aromaticum pochodzącego z Chin. Są to gatunki uznane formalnie przez ESA European Spice Association (Europejskie Stowarzy- szenie ds. Przypraw ) i przeznaczone celów kulinarnych.
Walki o cynamon
Prawdopodobnie jedna z najstarszych przypraw na świecie, których użycie udokumentowano. Wzmianki w chińskiej książce zielarskiej z III w. p.n.e. oraz w Biblii udowadniają, że cynamon doceniano od wieków. Zanim został odkryty przez Europejczyków, Arabowie przez długi czas utrzymywali monopol na handel nim głosząc, że cynamon pozyskuje się z gniazd dzikich ptaków zaciekle atakujących zbieraczy. Europejczycy prowadzili ze sobą prawdziwe walki handlowe o cynamon. Pierwsi odkryli go na Cejlonie Holendrzy i zaczęli prowadzić uprawy. Do momentu, kiedy Cejlon nie został przejęty przez Angielską Kompanię Wschodnioindyjską, wyspą zarządzali także Portugalczycy, próbujący przejąć od Holendrów handel cynamonem. Obecnie uprawiany m.in. w Indonezji, Chinach, Wietnamie i Birmie.
Cynamon był używany w starożytności nie tylko jako przyprawa do napojów , ale także jako środek medyczny i smarowidło do balsamowania zwłok. Doceniany był jako afrodyzjak i środek wzmacniający. Potłuczona na miazgę kora wchodziła w skład eliksiru nadającego ciału boski złoto-żółty kolor oraz młodzieńczą siłę. Wierzono, że noszenie go przy sobie oddalało choroby. Cynamon stał się jednym z pierwszych towarów w obrocie handlowym pomiędzy Bliskim Wschodem a Europą.
Obecnie jest także ceniony za walory zdrowotne
Cynamon jest źródłem błonnika, żelaza, wapnia i magnezu, dlatego ma świetne właściwości trawienne co może pomóc w zachowaniu smukłej sylwetki. Istnieje wile doniesień, że cynamon jako naturalny antyoksydant może skutecznie opóźniać procesy starzenia oraz zapobiegać chorobom cywilizacyjnym.
Odgrywa istotną funkcję w diecie zapobiegającej cukrzycy, ponieważ doskonale może zastępować cukier.
Cynamon ma właściwości rozgrzewające i aseptyczne dlatego warto po niego sięgnąć kiedy czujemy się, że nasz organizm jest wychłodzony, czy też w początkowej fazie przeziębienia.
Smak i aromat jedyny w swoim rodzaju
Bez tej przyprawy nie wyobrażamy sobie świat Bożego Narodzenia oraz szarlotki i pierników, ale cynamon można używać na wiele innych sposobów.
Odrobina cynamonu dodana do owoców i deserów nada im zachwycający aromat i może zmniejszyć pokusę sięgania po cukier. Idealny do posypania szarlotki oraz innych ciast i ciastek, a nawet tostów.
- Laska cynamonu jest doskonałym dodatkiem do grzanego wina, kawy lub napojów czekoladowych. Zaostrza ich smak i dodaje aromatu.
- Polecany do chilli con carne i ryżu na parze.
- W kuchni marokańskiej i irańskiej dodawany do tradycyjnych potraw z jagnięcia.
- Stosowany również do potraw zbożowych, np. kuskus, kaszy perłowej, grochu czy soczewicy.
